การย้ายทีมครั้งนี้ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญของพรีเมียร์ลีก เชียเรอร์เจ็บในปีแรกแต่ยิงได้ 16 ประตู ก่อนจะระเบิดฟอร์มซัด 31 ลูกในฤดูกาล 1993/94 และพาแบล็กเบิร์นคว้าแชมป์ลีกในปีถัดมา กลายเป็นกองหน้าระดับตำนาน

1993: รอย คีน (Nottingham Forest → Man Utd, £3.75m)

คีนไม่ได้เป็นแค่กองกลางฝีเท้าดี แต่คือผู้นำที่เป็นหัวใจของทีม เขาพาปีศาจแดงกวาด 7 แชมป์ลีก, 4 เอฟเอคัพ และ 1 แชมเปียนส์ลีก สร้างยุคทองที่ยากจะลืม

1995: แอนดี้ โคล (Newcastle → Man Utd, £7m)

แม้ถูกวิจารณ์ตอนแรก แต่โคลพิสูจน์ตัวเองด้วยการยิงกว่า 120 ประตู คว้า 5 แชมป์ลีกและเป็นหนึ่งในทีมทริปเปิลแชมป์ 1999 ติดอันดับดาวยิงสูงสุดตลอดกาลของพรีเมียร์ลีก

1995: เดนนิส เบิร์กแคมป์ (Inter → Arsenal, £7.5m)

แข้งดัตช์ผู้เปลี่ยนวิธีการเล่นเกมรุกของพรีเมียร์ลีก ด้วยเทคนิคและการมองเกมอันเหนือชั้น เขาเป็นคู่หูสำคัญของอองรี พาอาร์เซนอลคว้าดับเบิลแชมป์ 2 ครั้งและฤดูกาลไร้พ่าย

2001: ฮวน เซบาสเตียน เวรอน (Lazio → Man Utd, £28.1m)

หนึ่งในดีลที่ล้มเหลวที่สุด เวรอนเก่งแต่ไม่เข้ากับระบบ 4-4-2 ของยูไนเต็ด เล่นเพียง 2 ฤดูกาลก็ต้องย้ายออก

2002: ริโอ เฟอร์ดินานด์ (Leeds → Man Utd, £29.1m)

กองหลังค่าตัวสถิติที่กลายเป็นรากฐานยุคทองของทีม เล่นคู่กับ วิดิช อย่างแข็งแกร่ง คว้า 6 แชมป์ลีกและ 1 แชมเปียนส์ลีกใน 12 ปี

2008: โรบินโญ (Real Madrid → Man City, £32.5m)

นักเตะสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นยุคใหม่ของซิตี้ แต่ฟอร์มไม่คงเส้นคงวา มีปัญหานอกสนาม และย้ายออกหลังเพียง 2 ปี

2011: เฟอร์นันโด ตอร์เรส (Liverpool → Chelsea, £50m)

ดีลสถิติที่กลายเป็นฝันร้าย อาการบาดเจ็บทำให้เสียสปีด ไม่เคยกลับมาระเบิดฟอร์มเหมือนเดิม แม้มีหนึ่งโมเมนต์สำคัญคือประตูดับบาร์ซ่าใน UCL 2012 ที่พาสิงห์บลูส์คว้าแชมป์

2014: อังเคล ดิ มาเรีย (Real Madrid → Man Utd, £59.7m)

มาแค่ซีซั่นเดียวก็ล้มเหลว แม้ฝีเท้าไม่ธรรมดา แต่ไม่เข้ากับระบบของฟาน กัล สุดท้ายย้ายไปเปแอสเชและกลับมาท็อปฟอร์มอีกครั้ง

2016: ปอล ป็อกบา (Juventus → Man Utd, £89m)

“Pogback” ที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง แต่ตลอด 6 ปีในถิ่นโอลด์ แทรฟฟอร์ด เขาไม่เคยเป็นผู้นำทีมได้จริง มีช่วงฟอร์มดีเป็นพัก ๆ แต่โดยรวมถูกมองว่าล้มเหลว สุดท้ายหมดสัญญาและย้ายฟรี

จะเห็นว่าดีลสถิติของพรีเมียร์ลีกมีทั้งที่เป็นการลงทุนสุดคุ้มอย่าง เชียเรอร์, คีน, เฟอร์ดินานด์ หรือ เบิร์กแคมป์ แต่ก็มีไม่น้อยที่กลายเป็น “บทเรียนราคาแพง” สำหรับสโมสรใหญ่ โดยเฉพาะแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดที่ติดโผบ่อยที่สุด